Posted on Updated on
Featured, Gezondheid, Overige krullen, Recept

Koppie hete thee

By Marjanne 23 Comments

Muntthee ook wel takkenthee genoemd is altijd lekker om te drinken op een terras of bij een lunch. Munt kan je kneuzen met een lepeltje in een glas heet water en honing erbij voor de zoetigheid. Alleen is dat niet gezonder dan suiker, want honing is ook suiker, klinkt wel gezonder. Zitten de munttakjes vast met een elastiekje dan kan je dat bosje gebruiken om te roeren. Waar laat je toch die takken als je uitgeroerd bent, tis altijd geknoei en gedoe.

Wat dan veel handiger en zeer smakelijk is om te drinken is de gemberthee die ik steeds vaker op de kaart zie staan in de meeste horecea gelegenheden. Zo’n grote glazen mok met een prikker en stukjes gember staat ook gezellig op tafel en je hebt wat te roeren. Ik vind het lekker.

Bij mijn lunch in een strandtent in Noordwijk bestelde ik garnalenkrokketten met dun gesneden donkerbruin brood en een glas gemberthee .. Prima. Lekker.

Bij het afrekenen verbaasde ik me over de rekening, maar ja.. we zaten wel in een strandtent he en de zon scheen daar wel op het strand en niet in het binnenland.
Thuisgekomen zag ik het bonnetje en had 4.95 euro betaald voor een glas heet water en een stokje om te roeren met vijf gemberschijfjes eraan geprikt. Tja, ook dat kan. Nee, het was geen 5* restaurant hoor en de zee was niet zichtbaar vanaf mijn stoel. Maar wel parkeren op de boulevard en heerlijk mijn hoofd schoon laten waaien. De scheiding tussen blauw en grijs was duidelijk zichtbaar boven de duinpan.

In diezelfde week ging ik bij een vriendin op de thee en zij had geen groene- of rooibosthee in huis, maar alleen zakjes gemberthee met lemon. Lekker. Met een pepertje.

De peper prikkelde blijkbaar ook mijn creatieve geest toen ik weer thuis was. Een stukje biologische gember van 0,60 eurocent sneed ik in plakjes en prikte ze op van die leuke prikkers met krul die zo lekker aan je mok blijven hangen.
Daarna zette ik een pot thee voor mezelf en gebruikte het stokje ook in mijn glas en dronk door de middag mijn theepot leeg. De andere prikkers gingen in een diepvrieszak met prikker en al en zo heb ik verse gemberthee onder handbereik. Super handig bleek die week daarop toen ik een andere vriendin op de thee kreeg die vroeg ‘heb je gemberthee?’

Het vier seizoenen kaakje dopen in de thee is ook lekker en leuk.

Sowieso is plakjes gember in je vriezer (zakje) echt handig bij het maken van eenpans maaltijden en soepen.. 2 a 3 stuks erbij en je hebt geen peper nodig.
Gember is een echte smaakversterker.

Er zijn wel ..25 soorten munt met een uitgebreide uitleg onder deze link.


Posted on Updated on
Darmkanker, Gezondheid

Ode aan mijn huisarts

By Marjanne 11 Comments

Mijn patientendossier mbt darmkanker is gesloten met een garantie tot de voordeur. Mijn huisarts, als verwijzer in september 2014, ontvangt dan ook dit voor mij positieve bericht via het ziekenhuis. Dat wilde ik voor zijn. Ik wilde zelf de huisarts op de hoogte brengen van dit voor mij goede nieuws.

Wat past dan beter dan haar te overvallen met dit goede bericht en een bos bloemen als dank! Zij was mijn spil in de ruis bij de start na de eerste coloscopie en de miscommunicatie met de verpleegkundigen van de afdeling MDL oncologie, na de toezegging van de arts dat bij de behandeling niet zo’n haast was en er later nog een tumor in mijn long bleek te zitten.

Zij hoorde me aan. Zij ging op onderzoek nadat ze hoorde van mij dat ik geen chemo aangeboden kreeg. Zij vroeg aan mij hoezo niet, want een chemo behandeling zit in het protocol darmkanker? Wie het snapte? Ik niet, zij niet en na overleg met haar collega’s en oncoloog vertrouwde ik op haar: “een chemo behandeling wordt ingezet als preventie tegen uitzaaiingen en mevrouw heeft al een uitzaaiing”.
Zij benadrukte mij nogmaals dat ik geen mazzel had met deze diagnose en behandelingen.

Nu, na vier en half jaar.. na verwijdering van een drie centimeter grote tumor in mijn darm met uitzaaiingen in de lymfklieren en 1 in mijn rechterlong was zij daar waar ik haar nodig had.
Erg steunend vond ik haar wekelijkse belletje… met de afsluiting: ‘Kan ik verder nog iets voor je betekenen?” Totdat ik zover was en het wekelijkse contact veranderde in elkaar weinig spreken.
Zij was degene die zei ‘ik zie geen schittering meer in je ogen” en me daarmee verder op weg hielp.

En na deze afsluitende kanker uitslag ging ook nog eens de zon schijnen in februari 2019 met bijna zomerse waarden en daar hoorde natuurlijk een voorjaars bloemetje bij. Deze keer ook voor mijn huisarts!

Ik zocht haar op in de praktijk waar zij die dag werkte en meldde me bij de balie, ze zag me staan en gebaarde dat ik kon omlopen. Bij het zien van de bos bloemen vroeg ze meteen; ‘zijn die voor mij?’. ‘Ja’, zei ik blij. Verrast nam ze de bos in ontvangst en ik gaf haar twee dikke bedankzoenen op haar blozende wangen.

Ze vroeg door, nadat ik zei dat ik schoon ben na de laatste coloscopie; ‘Wat fijn voor jou, wat fijn voor jullie!’ en ‘Dank je wel!, maar hoezo?’
Ik: ‘Lees het kaartje maar. Jij bedankt voor alles. Blij nieuws delen is zo fijn!’
Dat beaamde ze.

#bedanktdokter
De twitter reacties die ik kreeg na het plaatsen van onderstaande tweet met de foto van de protea kreeg 1730 likes en dat zijn heel veel likes.

Zoveel betrokken, lieve, blije reacties. Waardevol!! Jullie bedankt!! Had een paar dagen een slotje op mijn account gezet. Goeie aandacht is tof, maar hier kon ik even niet mee omgaan.
Onder de indruk ben ik nog steeds van al die mensen die blij werden van een goed bericht!

Hierbij ook een hartelijke dank aan de lezers op mijn blog… en jullie reacties, Fijn en Dank.

Voor mij is deze dank je wel bos bloemen aan mijn huisarts een logisch vervolg na de afsluiting van een bijzondere fase in mijn leven.

Het leek bijna bijzaak. Maar wat een impact had deze diagnose op mijn leven. Poeh.

okt. 2014 – febr.2019

Bloemen voor onze bijzondere huisarts! #bedanktdokter

Posted on Updated on
Darmkanker, Featured, Persoonlijk

Ik ben er klaar mee

By Marjanne 8 Comments

.
KLAAR met die kanker diagnose….. YEAH!

Op zondagmiddag 16.00 uur begon ik nuchter aan de eerste anderhalve liter Movi Prep. Nadat ik het eerste glas had leeggedronken werd ik koud en misselijk. Jemig, wat voelde ik me ellendig en zielig. Toen al. Hoe het dan toch kan dat ik om vier uur snachts wakker werd en mezelf uit bed kon slepen voor het tweede deel van de voorbereiding van deze coloscopie?  Continue Reading “Ik ben er klaar mee”

Posted on Updated on
FSHD mijn last, Lek en Gebrek, Lezen, Overige krullen

De Dom staat in de steigers

By Marjanne 4 Comments

Sommige oude bakstenen zijn aan vervanging toe. Ook moet voegwerk hier en daar hersteld worden. Eerder herstel van De Dom in 1917 )  Nog geen tien minuten autorijden van mijn huis blijkt de Dom in de steigers te staan. Voor mij persoonlijk is de ingepakte Dom daardoor een metafoor voor steun en toekomst geworden.

In 2018 bezocht ik vaak de afdeling revalidatie en sportgeneeskunde in het UMCUtrecht. We gingen onderzoeken, hoe kan ik op de been blijven, en mijn wankele toekomst bespreekbaar maken. En hoe komt het dat ik zo’n pijn heb in mijn rechterarm en -hand? FSHD? Met een stopwatch en allerlei andere apparaten werd er veel opgemeten. Mooi dat het kan. Tussen m’n oren zit ook een belasting die meetbaar is. Deze cijfers werden in grafieken gezet en de statistieken hielpen ons verder. Er volgden moedgevende gesprekken en een behandeling voor de spieren die het zwaar hebben.

Ik ontving na het eerste consult een mail van mijn revalidatiearts: ‘Weet je het zeker dat je hiervoor wilt gaan, want het zal zwaar worden’. ‘ Je zal geconfronteerd worden met wat je wil en wat je kan’. Het doel van de behandeling: ‘we gaan voor comfort voor jou’.
Ik zei; ‘JA’ en vroeg; ‘alleen mensen die terminaal zijn bieden we toch comfort?’. ‘Nee hoor’ reageerde ze geruststellend. ‘Iedereen heeft comfort nodig in zijn leven en zeker jij’! Je hebt het nodig!’.
‘Trouwens wat doet het met jou dat je in LINDA. voor iedereen zo zichtbaar bent?’ Nou, dit soort vragen krijg ik voor mijn kiezen.

Mijn handtrauma zoals dat heet in het medisch jargon sept. jl. beperkte mijn zelfstandigheid in grote mate. Door dit eenzijdige ongeval werd ik afhankelijk van helpende handen, want die rechterhand deed het niet meer zonder pijn en ik ervaarde functieverlies. Pijn hebben kost bergen energie en blij word ik er niet van en de tegeltjeswijsheden helpen ook niet echt. Oud ingesleten patronen van overleven worden dan aangezet. Bij mij is dat positief blijven en de dag gaat vanzelf wel voorbij. Het stof wat ligt, ligt er morgen ook nog wel. Niemand die het ziet en niemand die zich ergert.

De angst om mijn toekomstbeeld belemmerde me in veel. Iedereen ging al sneller en nu loop ik helemaal achteraan of sta stil. Handwerken .. of wat doet een mens om de dag door te komen? Niks lukte, concentratie als een pinda, sowieso met een linkerhand waar al minder kracht in zit.

De afsluitende zin in LINDA. ‘daardoor lijk ik gelukkig meer op wie ik ben’ is de leidraad in mijn gesprekken geworden. Er is zelfs ruimte gekomen om dat te delen. Bij dezen.

Verbonden
Het bleek een opluchting toen ik hoorde: ‘er kan iets aan gedaan worden’. Al een paar jaar had ik klachten in mijn rechterhand /arm, had het wel gemeld maar zal wel FSHD gerelateerd zijn. Nee dus, iedereen kan dat krijgen .. ouderdomsklacht: Triggerfinger.
Na de operatie is herstel binnen zes weken mogelijk, misschien dat het bij jou langer duurt? De verwijzing naar de plastisch chirurg Schuurman werd snel opgepakt en hij bleek de deskundige en zette mij op een spoedlijst nadat hij mijn anamnese las: ‘tot snel in de kelder’. Met iets meer vertrouwen ging ik de prachtige verbouwde operatiekelder van het UMCU in. Mijn peesschede bleek gerafeld, vandaar ook mijn Atypische pijn- zenuwklachten en het had inderdaad niets te maken met FSHD. De wond werd gehecht en mijn hand daarna stevig ingepakt. Rare dagen volgden van afhankelijkheid en na een week toen ik weer kon autorijden, happy met een automaat, ging ik weer terug naar de poli revalidatie voor verdere behandeling.

In de steigers
Thuis oefende ik de opdrachten van de fysio en ergotherapie en was deze X therapietrouw = de opdrachten van de fysiotherapeut ook uitvoeren! ;-)
De fysiotherapeute kon ik in december ’18 met een handdruk bedanken voor haar goeie diagnose en behandeling. Mijn biceps en mijn nekspieren en triggerpoints heeft ze soepeler gemaakt door te masseren waar nodig.

TIP
Warm houden is het devies, altijd warm houden.. want als je het koud krijgt, bal je je handen tot knuisten en trek je je schouders aan tot je oren. Je spieren verkorten en pijn neemt toe. Veel laagjes kleding dragen helpt echt! ‘snachts met raam dicht slapen, hoeft je lijf niet zo hard te werken om op temperatuur te blijven, energiesparen.

Ingepakt
Bij mijn laatste polibezoek eind december gaf ik een afscheidscadeautje aan de bali af voor mijn revalidatiearts Esther Kruitwagen en haar team. Zij hebben me goed in de steigers gezet. Op naar 2019!


Ik schreef op de kaart “Voorlopig is De Dom het hoogste gebouw in Utrecht, maar jullie steken hier met kop en schouders boven uit!” ‘Dank voor jullie steun en vertrouwen’, Marjanne

Mijn ingepakte cadeau aan het revalidatieteam:
“een boek om te lezen en door te geven”.
van Marijke Groot; ‘Het was niet alleen maar leuk tijdens mijn depressie’ 

Posted on Updated on
Gezondheid, Overige krullen, Sociale Media

Blauwe jasjes spoelen aan

By Marjanne 15 Comments

Het nieuws op de radio viel samen met een whattsapp. van een vriendin die een week met de oud en nieuwviering op Terschelling verbleef; “Er spoelen spullen aan, we gaan zo jutten’. ‘Leuk!’ Ze had al verzoeken, om Gucci slippers maat 41 mee te nemen en ik deed er voor de grap dezelfde bestelling bij en graag Barbies & My Little Pony’s.. ‘kijk maar” zei ik met een smiley op 2 januari 2019.

Ondertussen hoorde ik de stem van de burgemeester van Terschelling, die ontzet vertelde dat hij de schade niet kon overzien en hield wanhopig zijn tranen in zijn keel, echt zielig. Nee, hij had niet meteen een oplossing hoe de spullen gejut moeten worden.; “Misschien moeten we wel vragen of het leger ons eiland kan helpen schoonmaken”. De dagen daarna kwam inderdaad het leger voor hulp om de stranden zo snel mogelijk leeg te krijgen. Ook reisden heel veel vrijwilligers uit het hele land om mee te helpen schoonmaken.
Deze natuurramp die nu zichtbaar is en de komende jaren zijn weerga niet kent. Er viel niet meer te smilen.

Meer dan 280 containers zijn er van een vrachtschip met 10.000 containers aan boord gewaaid. De Waddenzee in. Ze zitten vol met goederen die wij zouden kunnen gebruiken, tuinstoelen, kussens en noem maar op.. gebruiksartikelen. Ook zijn er schadelijke stoffen zoals het giftige peroxide gevonden op Schiermonnikoog, de verwachting is dat ze ook in Ameland aanspoelen, tenminste zolang de verpakking niet is beschadigd schijnt het mee te vallen. Oproep: “raak zo’n zak niet aan en meld het bij 112!’

Plastic vergaat niet en dat is nog meer duidelijk geworden. Shovels worden ingezet en die halen ook de aanwezige beestjes uit het ecosysteem. Allerlei cijfers in schema’s en verhalen maken ons weer duidelijk dat we bewust met onze aankopen en afval om moeten gaan.
Het verhaal van de legoblokjes die in een vloedgolf in 1997 door een van de 60 overboord geslagen containers zaten, worden nog steeds teruggevonden. Vaak verstopt tussen zeewier en stenen, het spreekt het meest tot de verbeelding. Net zoals de Zeepaardjes die verstrikt zullen raken in de Little pony’s ….. hoe deze kruising er zal gaan uitzien valt te raden.

Het verpakkingsmateriaal en het piepschuim wat in microdeeltjes de stranden en het land overwaait vergaat niet en belast ons milieu de komende jaren.

Gezondheid:
Het deed me denken aan het piepschuim bolletje wat uit het oor van mijn toentertijd jonge dochter werd gehaald. Ze was uit haar hum en gaf pijn aan, bij haar oor en geen koorts en de huisarts vertrouwde de signalen niet en stuurde haar voor verder onderzoek door naar de KNO kinderarts in het Wilhelmina kinderziekenhuis. Gelukkig. Die haalde na onderzoek met een daarvoor bestemde pincet zo’n microkorrel van piepschuim uit haar gehoorgang en haar probleem was verholpen.

Nu met de storm opkomst zijn ze met man en shovel de strijd aangegaan tegen het water en wordt er een zandbank voor de strandtent Beachclub Sunset op Ameland geschoven. Tevens zal er weer het nodige aanspoelen en wordt het wad nauwlettend in de gaten gehouden.

Ik groeide op met de strijdkreet: ‘Wees wijs met de waddenzee’.

Alles zal nu moeten worden opgeruimd en waarheen moeten de containers en spullen?

Op Vlieland maakten ze van de nood een deugd, zij kregen heel veel blauwe jasjes op hun strand. Gewassen en gedroogd worden ze afgegeven aan het Rodekruis. Zij zullen op hun beurt de blauwe jasjes geven aan hen die het nodig hebben.


De foto is gemaakt en met toestemming hier geplaatst door Hetty van Westrenen   

 Twee weken verder: