Trouwdag in december 1980

Op 16 december 1980 klonk er in het gemeentehuis van Leiderdorp;  ‘JA’ en hij zei ook ‘JA’. Blije mensen.
“Ja, we gaan met elkaar meelopen. We zijn op en naast elkaar. Dus JA tegen elkaar.” Wat was die trouwdag een leuke dag! Gewoon samen de toekomst aangaan. Vol vertrouwen in elkaar en met elkaar tachtig willen worden, ons leven met elkaar delen.
Het ‘JA’ zeggen is een bevestiging en een reden om naar huis te gaan, elkaar te verrassen en vooral een toekomst samen te zien. Zo leuk om te merken dat iemand anders naar je uitkijkt en nieuwsgierig is naar wat je te vertellen hebt. Dat er iemand op je wacht. Zo fijn te beseffen dat je er toe doet!

Dat dit huwelijk zo lang zou duren, hadden we toen niet voor mogelijk gehouden en velen om ons heen ook niet! En wij verbazen ons nog regelmatig over het feit .. Wij samen? JA, dat kan! We verschillen enorm in onze manier van denken en problemen oplossen, maar we houden ook beiden van muziek. Muziek Heelt.

Ben je vijfentwintig jaar getrouwd dan ben je pas oud dachten we voor die dag in 2005.
In 1973 waren mijn opa en oma vijftig jaar getrouwd en gingen we met hun kinderen en de 12 kleinkinderen uit eten. Mijn ouders getrouwd in 1949 vierden dat met ons gezin voor het eerst uit eten in 1979 toen ze samen de 30 jaar aantikten, het was ook meteen de laatste keer. Mijn vader overleed 4 mnd. later. Mijn schoonouders vierden in 2014 hun zestigste trouwdag met kinderen en kleinkinderen en mijn schoonmoeder overleed 3 maanden later.
(nb: mijn moeder overleed 16 nov. 2016 en mijn schoonvader jan. 2021).

Wij zijn nu onderweg naar 2024 (ik pas dit jaartal aan zolang mijn blog bestaat). Ons samen zijn werd een heus gezin! Super blij en trots ben ik op onze twee prachtige, lieve, hartelijke, slimme, mooie kinderen! Fijne mensen! een aanwinst voor de maatschappij!

De mooie momenten …  en de momenten/dagen waarvan je zegt: Wat een moment met een gouden rand. Trouwens, de dag of moment hoeft niet perse goud te zijn, parels zijn ook altijd goed!
Ik hou erg van de zachte en warme herinneringen, die bedekken het ongemak en verdriet. De herinneringen die onuitwisbaar in je zijn verankerd, die je dragen in vertrouwen als het wat minder gaat.

Samenleven. “Als wij het met z’n vieren al niet redden”.
Het is de verbinding, de natuurlijke verbinding met mijn kinderen die ik gedragen en gebaard heb, de leerzame gesprekken, de muzikale belevenis, de keuzes die zij maakten. En er altijd zijn voor elkaar. Elkaar blijven opzoeken, als ouders het voordoen.
Het zijn de spelletjes die worden gespeeld die je soms wint en een andere keer weer verliest…

Herinneringen veranderen in de daarbij horende kleuren. Het zelf doen, zelf je fouten maken en ze ook oplossen indien dat mogelijk is. Met hulp kan er veel meer dan je zelf kan bedenken en al met al doe je het nog steeds zelf. Een vangnet zijn voor elkaar, we blijven proberen en zijn weer een jaar verder.

En in gedachten ben ik zo 45 jaar terug bij het zien van elkaar voor de eerste keer in het ziekenhuis, onze werkplek, toen.

Reik je hand en zie ook de uitgestoken hand!
want die hand is soms zo dichtbij….

Herinneringen als voorbereiding op onze huwelijksdag, 16 december 1980:

  • Lieten we wit gouden ringen maken bij Sieralex, Leiden.
  • Gingen we om 11.50 uur -op de valreep-16 juli 1980 in ondertrouw en daarna met de trein naar Utrecht:
    Voor de 1e x lunchen in ons leven, bij Floris IV aan de Oudegracht.
  • Mijn droomjurk werd gepast en gekocht bij *De Duif in Den Haag, waarvan mijn mams in 1987 de wiegbekleding maakte.
  • Een zwart pak werd gekocht bij *The Saint in de Haarlemmerstraat, Leiden.
  • We speelden Risk de avond voor ons trouwen en rookten de kamer blauw.
  • We verzamelden en dronken koffie en thee in t Emilie Knapperthof 17 in Leiden, alleen mijn moeder rookte niet.
    We woonde daar net een maand;  een tweekamer woning met lichtblauwe katoenen vloerbedekking.
  • Mijn haar was ingevlochten door *Van Bellen, De Kapper van Leiden.
  • De foto’s werden gemaakt bij Kasteel Oud Poelgeest, Oegstgeest (door *Martin Ken).
  • In het gemeentehuis in Leiderdorp werden we officieel een echtpaar, een 8 mm. film is op dvd gezet nog zonder geluid en overgezet op CD toen we 25 jaar getrouwd waren, nog steeds zonder muziek.
  • Onderweg naar de Katholieke kerk in Zoeterwoude stond de brug open en daardoor kregen we een korte oecumenische dienst, want het dameskoor moest de kinderen van school halen.
  • Het Haagsche Schouw was als receptie en dinerruimte uitgezocht in Leiden. Bij aankomst werden we weggemoffeld naar de overkant van de straat ivm een verbouwing.
    Onze *huisfotograaf liet het afweten zonder opgaaf van redenen.
  • Wij lieten ons rokend met de trouwjurk opschoot rondrijden door zo’n mooie grijze van de fa. De Jong.
  • Het regende vanaf 1 dec. en op 16 december was het droog en vaal zonnetje scheen op onze dag!
  • Het werd toch een leuk feessie met allemaal blije mensen die ons geluk kwam wensen. We waren zonder overleg met Het Haagsche Schouw naar de overkant begeleid in een saaie niet versierde zaal, vanwege een verbouwing op de bestelde locatie. Gelukkig hadden we onze eigen muziek met eigen magnat geluidboxen en installatie mee, dat maakte veel goed!
  • Bij het diner zaten we op de bovenzaal en struikelde een horeca jongen met een blad vol varkenshaasjes op de trap, er liep een collega achter hem.. ja, dat beeld wat je nu voor je ziet, klopt.
  • Terug naar huis, cadeaus mee en enveloppen tellen met de inhoud
  • Sinds deze dag is mijn achternaam nog steeds Weggemans.
  • Niet iedereen in 1980 had een auto en google maps bestond nog bij lange na niet, en de route was niet echt praktisch voor de gasten zonder eigen auto. Leiden, Leiderdorp, Zoeterwoude, Leiden en dan nog naar huis.
  • Wij kochten onze eerste auto in 1982 een Renault 5 bestel zonder achterbank.

En ik bleef mijn eigen naam gebruiken ondanks dat velen mij erop wezen dat ik nu een andere achternaam had; ‘Je mag nu Hoogland zeggen als je de telefoon opneemt’ hoorde ik regelmatig.
Ik reageerde dan duidelijk; “Dat wil ik helemaal niet, zo heet ik namelijk niet”. Het is 1980, maar in de randstad bleek deze keuze zelfs een ongewone. Ik kon niet anders, wij wilden niet anders.
‘De echtgenote van is meer dan goed’.

“Voel je gesteund door de mensen om je heen die je lief hebben, die er voor je zijn, voor wie jij er mag zijn. Ga de weg die voor jou goed voelt en waar jij blij van wordt. Dat kon ik in the eighties wel zo voelen en nog niet zo verwoorden, dat duurde nog jaren ;-).
Nu kan ik mezelf beter uiten, het is de leeftijd en de levenservaring en wie ik ben, woorden geven aan wat ik bedoel en voel, ondertussen 67 jaar geworden. Dankzij Frans, de kinderen en vrienden, buren! (en heel veel zorgpersoneel)

Verder samen gaan in je toekomst betekent niet altijd over asfalt rijden in een rechte weg naar het zonnige zuiden. Dat heeft het leven me geleerd.  En dat je elkaar heel veel moet gunnen. Lief en leed delen. Samen blij zijn en elkaar troosten indien nodig en behoud de vrienden en anderen die van belang zijn. Gebruik elkaar, want met elkaar kom je verder!

Ga nooit weg zonder te groeten en sluit de dag af met een kus!

15 thoughts on “Trouwdag in december 1980

  1. Van harte gefeliciteerd!
    Wat fijn dat jullie het met elkaar nog steeds over de genietmomenten kunnen hebben.
    Ik hoop dat jullie je nog steeds gesteund voelen door de mensen om je heen.
    En, nee, de weg is nooit recht, zolang de weg die je volgt inderdaad maar goed voelt.
    Geweldig die foto’s! Doen me aan mijn eigen trouwdag denken, ook alweer 35 jaar geleden.

    Lieve groet,
    Elly ❤

    1. lieve Elly,
      ‘O ja, jullie 35 jaar’ ♥ en Op naar de zesendertig!

      Die foto’s blijven toch wel grappig, elk jaar kijk ik erin en zei steeds andere dingen en mensen die er niet meer zijn.

  2. Gefeliciteerd Marjanne…een kwestie van volhouden dus…van genieten en af en toe even flink slikken…op naar jullie 45 jaar, dat wordt een makkie! Fijne avond nog!

  3. Gefeliciteerd samen ❤

    De belastingdienst was zo ongeveer de 1e instantie, die alleen mijn eigen naam gebruikte.
    Nav gedoe op het werk, met iemand die zei dat mijn man’s naam op míjn loonstrookje hoorde, heb ik ze gebeld.
    Zij verzekerden mij dat dat nérgens nodig is. (Ik kreeg excuses van de chef van de bewuste man) Man erg boos ?

    Zijn nu 41 jaar getrouwd en was toen idd niet gebruikelijk, maar het kan dus wel gewoon.

    1. Dank je voor ♥

      Dat je dit soort dingen nog weet na 41 jaar, geeft meteen aan dat het anders was dan men gewoon was, grappig.

      Om me heen zie ik toch erg veel dames die weer mans naam gebruiken na het JA woord, bijzonder!

  4. Heerlijk verslag en ook weer heel bijzonder, iedere verbintenis die de vleugels van de tijd kunnen dragen. Had je alles opgeschreven in je dagboekje? Van die ober en dat soort dingen zou ik ook nog weten. Hele fijne dag vandaag. De zon schijnt volop dus!!!!

    1. Het is een blog van 2016.. de hoogtepunten zaten in mijn hoofd en het fotoboek deed de rest ;-) Vorig jaar in Zuid-Afrika vierden we de 39e met 6 vrienden en zonder kids. Elke kans om te genieten grepen we aan en dat blijven we maar doen. De zon schijnt net als toen en in 1980…. ;-) X .

  5. Prachtig blog Marjanne!
    En zo vol herkenning wat betreft de adressen want ja, thuiswedstrijd!
    Alleen en trouwjurk van De Duif is het not geworden al zou mijn moeder dat prachtig hebben gevonden.
    Ik wens jullie nog heel veel jaren samen, samen met de kinderen. En nóóit recht want dat is saai!
    Liefs, Liesbeth

  6. Gefeliciteerd Marjanne.
    Leuk om mee te mogen genieten. Ik herinner me uit die tijd een collega die ook haar eigen naam hield en daar bijvoorbeeld bij het ziekenfonds uren voor aan de telefoon moest hangen om dat ook echt zo te laten. Gelukkig zijn de tijden wat dat betreft veranderd.
    Nog heel veel jaren samen in liefde en geluk,
    Liefs, Annette

  7. Prachtige blog Marjanne, de mooiste dag van je leven en die foto’s zijn ook mooie herinneringen. Ik ging in 1980 ook samenwonen. Trouwen heb ik niet gedaan, maar we haalde wel de bijna 40 jaar samen. Jullie kregen kinderen samen en dat maakt het wel mooier ! Heel veel geluk nog voor jullie samen ! Liefs Jeanne !

  8. Wat leuk deze herinneringen. Wij zijn de 55 ste trouwdatum al gepasseerd en onze trouwfotos (wat waren we jong toen) zijn conform die tijd 1967 in zwart wit. Wat we wel hebben gedaan wat het hele gezelschap in een door ons gehuurde bus naar Ouderkerk a/d Amstel gereden voor een passend diner, het restaurant is volgens Google maps omgebouwd tot een wok restaurant, en de gasten werden weer teruggereden met de bus naar het Gooi en wij naar de bruidssuite. Met ons 25 jarig feest zijn we daar samen weer gaan dineren. We kregen een vlaggetje met 25 er op, die waren er nog voldoende omdat er geen vraag meer naar was. Veel geluk jullie

    1. HAhaha Die Dirk met z’n vlaggetje.. Vijfentwintig jaar vieren is zo leuk, wij deden dat in Zuid-Afrika met de kinderen in 2005 ;-)
      Grappig onze Haagsche Schouw is nu een Van der Valk geworden. Alleen de locatie is het zelfde gebeleven. De naam is veranderd en de route ook.. mooi jullie saampies op naar je 56e huwelijksdag. Cheers!

  9. Hoi ik zie net jouw verhaal met jullie trouwfoto’s erbij. Die foto in de trouwauto weet ik nog goed. Die hing bij jullie thuis aan de muur, ik vond hem geweldig zo lekker niet traditioneel!
    Ik kwam bij jullie om hulp, Frans hielp mij een brief die ik destijds kreeg te kaderen in de juiste invalshoek, ik ben dat niet vergeten en heeft me destijds erg goed geholpen. Tijd gaat snel, jullie al ruim 40 jaar getrouwd inmiddels en wij straks de 36 jaar. Mooie gezinnen en kleinkinderen, bij ons straks 4 stuks. Dankbaar en nog altijd blij met elkaar.
    Alle goeds gewenst voor jullie, veel liefs!
    Jolanda

    Veel liefs

    1. Dank je Jolanda… haha ja, die foto is bijna verkleurd en staat nog steeds in de kamer. Het hoort meer bij mij om zo raar te doen ;-) Je kent Frans.
      We reden langs onze woonplekken met de kinderen, een rondje Leiden om en onze trouwdag 42 jaar jl. te vieren. Bijzonder was het om onze kinderen daar te zien waar we zoveel kilometers hebben gelopen en liters hebben gedronken.. en ons bestaan samen te zijn gestart.
      Fijn dat het jullie goed gaat. Houd Vol ;-) Lieve groet!!

Laat een antwoord achter aan Marjanne Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.