Het geluid wat ons al een paar zomers bezig hield kreeg de naam van een zeldzaam beest; De vroedmeesterpad. Frans Kapteijns; “Je mag hm niet verplaatsen” ‘anders kom ik hem wel halen’ ‘waar woon je?” hulpvaardig.
De stadsecoloog; ‘Voor verplaatsing moet een ontheffing bij de wet Flora en Fauna worden aangevraagd…’ ‘wat en hoe doe ik dat?’ ‘of doe jij dat dan voor mij?’ vroeg ik haar. Een antwoord kreeg ik nooit.
Mijn grapje; ‘een pad kan plat’ werd niet door iedereen gewaardeerd. Trouwens, ik zou dat niet durven hoor.. brr. om op een pad te gaan staan, brr.. Ik sta stil, als een stokstaartje, als ik een beest (je) onverwacht voorbij zie komen.
Het beest welke ook wel eens uitstapje maakte naar de andere tuinen, bleek dus een vroedmeesterpad.
AKTIE
Na veel gemail en gepraat in de wijk bleek tie ineens verdwenen uit onze tuin, tenminste dat hoop ik. Veel vragen kreeg ik over ons huisdier/de vroedmeesterpad, vandaar deze blog en meteen een aanbeveling om Frans te steunen in zijn wens om een uitkijktoren met elkaar te financieren. De link staat onderaan deze blogpost!
Frans Kapteijns was boswachter in de Kampina, het natuurgebied tussen Oisterwijk en Boxtel. Hij bleek de juiste persoon om het geluid naar toe te sturen en herkende het geluid direct. Als een jeugdherinnering kwam het naar boven, hij is opgegroeid in Limburg en daar liepen ze achter elkaar over het terras, nabij de kalkzandsteengroeve. Het bleek dus de zeldzame vroedmeesterpad. Frans gaf de namen door met wie ik contact kon gaan zoeken om meer te weten te komen en hoe wij nu verder moest leven met die vroedmeesterpad, die onze tuin plezier aardig had vergald.
Stadsecoloog
Zo maakte ik persoonlijk kennis met Jos Spier Ravon en via twitter met de stadsecoloog Gitty van de gemeente Utrecht.
Wie of wat is een stadsecoloog? hierbij de link.
Zij was degene die mij de tip gaf dat ik maar beter met oordoppen in de tuin kon gaan zitten en kon gaan slapen; “Dan demp je elk geluid”. Van deze praktische oplossing kreeg ik niet echt een geruststellend gevoel. Daarbij de aanvulling dat de vroedmeesterpad niet naar binnen zou wandelen bij een openstaande schuifpui en het een lief beestje is. Haar advies om mijn doorzettingsvermogen te gebruiken nam ik ter harte en liet het contact met haar voor wat het was. Zo niet helpend.
——————
In mijn zoektocht naar het geluid in onze tuin had ik dus ook de buren betrokken en een oproep op Facebook gedaan. Wie herkent dit geluid? Zodoende kwam een via-via-via contact in Nieuwegein tot stand. Zij – uit Nieuwegein- herkende – al 7 jaar – dit geluid en dacht dat de brug nabij hun huis dit geluid maakte bij bepaalde wind…
Al met al kwam Jos (Ravon) eerst bij mij langs in De Meern en ginglater ook nog naar Nieuwegein waar de vroedmeesterpad ook daar die avond andere dingen deed dan zijn lokroep te uiten.
Jos heeft niets gehoord die avond. Jos gaf ons wel tips en tricks; ‘Je kan hem vangen in een emmer, wat grind erbij waar hij zich in kan graven en dan kom ik hem wel halen.’ Dat was wel geruststellend.
Op zoek naar de pad
Jos en ik waren eerst nog bij een andere buurman in zijn tuin wezen kijken en onder stenen en perken waar het lekker warm en beschut is. De buurman is nergens bang voor en stond twee dagen later voor mijn deur. ‘Marjanne, ik denk dat ik er een heb’ hahaha ;-)) De foto die van dit beest werd gemaakt, plaatste ik op Twitter, Whapp en email. Een collega van Frans Kapteijns herkende de pad niet als vroedmeesterpad, vanwege de pupil van het beest. De vroedmeesterpad heeft namelijk een kruisje in zijn pupil en deze heeft een streep pupil, dan weten we dat ook weer.
Jos (Ravon) herkende de bufo bufo pad… een gewone tuinpad. Toen ik dat de buurman ging vertellen, zei hij dat hij het zo zielig had gevonden en de pad al uit de emmer had losgelaten. Nou, lekker dan!
De achterburen reageerde op het geluid;
Een briefje met een verzoek was bij de buurman door de brievenbus gedaan; ‘of hij en zijn buren het alarm in de huizen en auto’s wilden laten nakijken’. De buurman zag z’n kans schoon en verspreidde het geluid en het verhaal over de zeldzaamheid van de vroedmeesterpad.
Daarna werd het stil deze zomer en hoorden we de lokroep niet meer.
We genoten van de rust midden in het land, waar de A2 en A12 zich kruisen. In de mooie septembermaand hoorden we nog een zwak geroep, dat was gelukkig van korte duur.
Tegenwoordig zijn de vroedmeesterpadden zeldzaam in Limburg, wel logisch als ze hier in het midden van het land van tuin naar tuin hoppen. Hopelijk hebben ze zich in een andere wijk vermenigvuldigd. .
Even terug naar Frans Kapteijns
Hij is sinds oktober 2016 met pensioen als boswachter en via crowdfunding wordt er een uitkijktoren in de Kampina het natuurgebied in de parel van Brabant bij elkaar gespaard. Frans’ droom is om de Kampina nog toegankelijker te maken voor iedereen.
Frans heeft mij op het goede pad gezet en dat is onbetaalbaar.
Mijn dank is groot!
Door te doneren aan de opbouw van die toren, heb ik ook meteen een verlaat verjaarcadeau voor een vriendin, die graag gewapend met een camera om haar nek dieren spot.
Zij mag met Frans Kapteijns en partner of met wie ze wil de Kampina gaan spotten, met een ontbijtpicknick toe, op een nader te bepalen datum, zomer 2017!
Als je op de volgende link klikt zie je wat er nodig is en lees je ook Frans zijn passie;
http://crowdfundingvoornatuur.nl/uitkijktoren !!!
nb. De vroedmeesterpad is met z’n hele familie sinds begin maart 2017 weer irritant hoorbaar en 1 x liet tie zich zien.. Hij liet zich niet vangen.. Antraciet achtige kleur en breed op de heupen en heldere oogopslag.
Helaas reageert Jos van de Ravon niet op mijn lokroep via de whattsapp. De buren hebben er ook last van.
De vroedmeesterpad wandelt nog steeds van tuin naar tuin met z’n irritante geluid en wandelt echt naar binnen, deze week drie door DeMan weggehaald van de parketvloer. Het is een goor idee en voor mij lastig te ontwijken, omdat ik me niet snel kan wenden en er alles aan heb gedaan om dat beest en z’n nageslacht buiten te houden en weg van hier. (05-08-2022)