By Een mooie traditie hebben we in Nederland om met elkaar te herdenken, om twee minuten stil te staan bij hen die hun leven gaven voor onze vrijheid. Dat moeten we blijven doen! De oorlog en het herdenken is een onderdeel van onze geschiedenis en ik ben van na- die oorlog en wil dat ook heel graag blijven. Respect voor hen die hun gezin en volk en vaderland achterlieten om hier naar toe te komen om *ons te helpen de tirannie te overwinnen.
Mijn moeder leefde nog ruim zeventig jaar in vrijheid! In de oorlog maakte zij haar puberteit door en zij was 20 jaar bij het eindigen van deze oorlog. Vanaf 1 juni 1949 zorgde zij samen met mijn vader dat wij het beter zouden krijgen dan zij het hadden gehad. Dat is gelukt. Fijn.
Haar as werd *verstrooid in een Duinpan in Katwijk aan Zee, de plaats waar zij was geboren en waar ze opgroeide als eerste dochter en tweede kind in een gezin van vier kinderen. Verstrooien bleek een te romantisch woord, as ploft. Continue Reading “Hongerwinter 1944-1945”
