By
7 Comments
Een aanrader als je houdt van naar de bios gaan en of gewoon vermaakt wil worden. De film begint met een lekkere gitaarsolo tijdens een optreden van ‘Jackson Maine.. bluesartiest die daarna ‘Ally bij toeval tegenkomt op een vrijdagavond in een kroeg.
Een beetje voorspelbaar, maar oké omdat je meteen verdrinkt in Jackson’s ogen en prettige uiterlijk.
Leuke inkijk trouwens in de kleedkamer van Dragqueens. Continue Reading “A Star Is Born”
By
2 Comments
REACTIES
concert 17 augustus 2018,
whattsapp, cobyinnederland@gmail.com 👇🏾 youtube 👇🏾
Petra Het was een mooie en speciale avond. Voor jou en Ad een dank je wel en dikke kus voor het organiseren Dia Het was een fijne avond, beetje bijgekomen van de drukte? Marthe Het was een leuke avond en leuk jullie vrienden weer te ontmoeten Ad Wat een Top dag!!!! Kapot! Veel berichtjes over de bijzondere mooie sfeer die er was. Hebben we goed gedaan! Betty Bijgekomen van zeer mooie avond ? ! Continue Reading “Coby Grant in RIE theater, Woerden”
By
2 Comments
Oke dan.. een muziekje. Vanmiddag reed ik met de ramen open en de radio voluit .. en zong ik keihard fonetisch mee… M’n auto ging even aan de kant en bij notities zette ik de artiest en de titel van deze song. Want deze moet in m’n Hete Zomers lijst ca. 1976/’77 op Spotify..
Met een verkoelende bries in de tuin las ik mijn snel getypte titel .. wat staat daar nou ‘The ailonia’ hahaha.. Steve Miller was wel goed, maar die titel.. moest er wiki voor aanslingeren. De juiste titel is Jet Airliner, lijkt wel op ailonia, toch?
De rest van de middag zat Fly like an eagle in m’n hoofd ;-) tekst onderaan deze blog.
Ingedachte even terug naar de kou in januari 1979 toen ik uit mijn werk met m’n uniform nog aan in slaap viel naast de enige gaskachel die er op die etage stond en mijn fietsmand met die LP erin .. toen ik wakker werd was de LP krom..
Zo warm was het voor die kachel, de zomerwarmte 2018 is echt beter.
Het is niet de tekst die me toen raakte, want ik sprak in 1976 nog niet zo best Engels … anderen konden dat beter. ‘Hit me with your ritmestick’ van Ian Dury and the Blockheads doet me ook aan die hete zomer denken en verwaaide haren op weg naar Noordwijk … en Bob Marley .
Vorige week zat ik keihard mee te zingen met Bad van Michel Jackson in m’n eerste auto met de ramen open en een cassettebandje die niet omgedraaid hoefde te worden. Speciaal laten inbouwen een Pioneer installatie en geluidsboxen die qua prijspret duurder waren dan de donkerblauwe Renault 5 Bestel.
Dat je ooit in een auto zou rijden waar airco in zou zitten, daar kon ik nog niet eens van dromen. Wie wel?!
Nou ja, was even terug in de tijd! (moet echt een foto opzoeken van eerste auto)
Met een auto van 15,5 jaar oud lijkt het net of je geen airco hebt en autorijden met los wapperende haren en meezingen met deze muziek dat doet wat met me. Was weer even zorgeloos en blij dat de muziek er altijd is… twee en veertig jaar verder!
Geweldig, wat een filmpje.. hahaha
lyrics hier onder.
Jet Airliner
Steve Miller Band
Leavin’ home, out on the road
I’ve been down before
Ridin’ along in this big ol’ jet plane
I’ve been thinkin’ about my home
But my love light seems so far away
And I feel like it’s all been done
By
7 Comments
Hoe kom je erop om dit te regelen zal je je afvragen:
Een keiharde lach rolde hier door de woonkamer nadat ik vertelde over de belevenissen tijdens De pubquiz in Haarzuilens in april jl. en gelachen hebben we en niks gewonnen, wel kwamen we oude bekenden tegen en maakte ik kennis met Dave Kortekaas van het Rie Theater uit Woerden’. Een leuke avond uit!
Wie is Dave? De opbrengst van de pubquiz-avond werd aan hem via een cheque overhandigd, hij vertelde over het ontstaan van het Rie theater en is een van de eigenaren. Voor dit bedrag zal een beamer worden aangeschaft om artiesten die dat willen een video presentatie of film willen laten zien bij hun optreden. Of om eens een filmavond te organiseren in het Rie Theater. Plannen zat. Continue Reading “All These Years & Coby Grant”
By
17 Comments
Nog steeds ben ik zwaar onder de indruk van de docu over Bhagwan en zijn volgelingen. Wat liefde leek werd een thriller. De teloorgang van hoop.
Tussen de afleveringen door heb ik mijn nieuwsgierigheid bedwongen om op Wikipedia te gaan kijken; ‘hoe zat het ook alweer’ pas na de zesde aflevering.. Ondertussen ging ik wel in mijn eigen brein opzoek; Hoe zat het ook al weer bij mezelf in die jaren tachtig? Wat wist ik en vond ik daar nou van, over Bhagwan en een sekte. Een vriend ging naar India. Bizar.
De docu is opgebouwd uit interviews en goed knip- en plakwerk, met originele beelden van toen en opgenomen in een langzaam jaren tachtig tempo, wat eerst leek te storen. Later in de docu ging het voor mijn hersenen soms nog te snel om de informatie te verwerken. Na elke aflevering, die een uur duurt, bleef ik verbaasd en vol respect voor hen die hun verhaal vertellen over de rol naast Osho. .
‘Dare to be different!’
Ondertussen in Leiden
We waren het rood en groen is boerenfatsoen tijdperk net te boven, sowieso werd het straatbeeld in the 80s kleurrijker. De roze en rood gekleurde mensen op straat en van die witte kralen kettingen om hun nek, herkende je van verre.
Ik begreep niks van die ene vriend die Rasjneeshees werd. Hij kon toch goed nadenken en ik zei dat kinderlijk naïef tegen hem.
Toen hij vroeg of ik met hem meeging naar India, wilde ik weten waarom: “Liefde, het is liefde, dat is het Marjan!’ Dat zal wel, dacht ik, wan wat wist ik over liefde maar ik ging niet mee!
Worship als werkwoord pikte ik 1981 op uit een documentaire over de Rajneeshees, bij de VPRO op tv. Ging h’m gebruiken om mezelf aan te jagen als iets echt moest gebeuren, de gewone dagelijkse dingen doen, bed opmaken, boodschappen doen, toilet en badkamer schoonmaken.
Worshippen heeft mij geholpen om mijn verantwoordelijkheden op te pakken, doen wat er gedaan moet worden! Worship blijkt op google een goddelijke betekenis te hebben.
Nooit las ik een van de 600 titels die zijn uitgebracht door Bhagwan / Osho, als je de beelden ziet lijkt hij niets zelf te hebben geschreven, want wanneer dan?
Bhagwan lijkt wel de uitvinder van De grote zwarte contactlenzen ;-)
Een wijze les van toentertijd, seventies: “Laat je niet in Amsterdam – want daar gebeurde het – aanspreken door hen die anders waren gekleed dan jezelf.” “Ga nooit zomaar huilen op straat, want je weet nooit ….van wie je een arm om je heen krijgt’ ‘Je ziet je familie nooit meer, je wordt uitgebuit en alles wat je verdient moet je afgeven’.
‘De weke van geest zijn het makkelijkst te slachtofferen’.
Mijn KIJKTip op Netflix “Wild Wild Country”
(https://www.netflix.com/title/80145240?source=applesearch)
Als je geen Netflix hebt, kan je wel gratis een maand kijken.. nee, ik heb geen aandelen ;-)
klik >> Een mooi interview met Hasan oud sanyassin van Bhagwan in de Leeuwardercourant.
