By Mijn patientendossier mbt darmkanker is gesloten met een garantie tot de voordeur. Mijn huisarts, als verwijzer in september 2014, ontvangt dan ook dit voor mij positieve bericht via het ziekenhuis. Dat wilde ik voor zijn. Ik wilde zelf de huisarts op de hoogte brengen van dit voor mij goede nieuws.
Wat past dan beter dan haar te overvallen met dit goede bericht en een bos bloemen als dank! Zij was mijn spil in de ruis bij de start na de eerste coloscopie en de miscommunicatie met de verpleegkundigen van de afdeling MDL oncologie, na de toezegging van de arts dat bij de behandeling niet zo’n haast was en er later nog een tumor in mijn long bleek te zitten.
Zij hoorde me aan. Zij ging op onderzoek nadat ze hoorde van mij dat ik geen chemo aangeboden kreeg. Zij vroeg aan mij hoezo niet, want een chemo behandeling zit in het protocol darmkanker? Wie het snapte? Ik niet, zij niet en na overleg met haar collega’s en oncoloog vertrouwde ik op haar: “een chemo behandeling wordt ingezet als preventie tegen uitzaaiingen en mevrouw heeft al een uitzaaiing”.
Zij benadrukte mij nogmaals dat ik geen mazzel had met deze diagnose en behandelingen.
Nu, na vier en half jaar.. na verwijdering van een drie centimeter grote tumor in mijn darm met uitzaaiingen in de lymfklieren en 1 in mijn rechterlong was zij daar waar ik haar nodig had.
Erg steunend vond ik haar wekelijkse belletje… met de afsluiting: ‘Kan ik verder nog iets voor je betekenen?” Totdat ik zover was en het wekelijkse contact veranderde in elkaar weinig spreken.
Zij was degene die zei ‘ik zie geen schittering meer in je ogen” en me daarmee verder op weg hielp.
En na deze afsluitende kanker uitslag ging ook nog eens de zon schijnen in februari 2019 met bijna zomerse waarden en daar hoorde natuurlijk een voorjaars bloemetje bij. Deze keer ook voor mijn huisarts!
Ik zocht haar op in de praktijk waar zij die dag werkte en meldde me bij de balie, ze zag me staan en gebaarde dat ik kon omlopen. Bij het zien van de bos bloemen vroeg ze meteen; ‘zijn die voor mij?’. ‘Ja’, zei ik blij. Verrast nam ze de bos in ontvangst en ik gaf haar twee dikke bedankzoenen op haar blozende wangen.
Ze vroeg door, nadat ik zei dat ik schoon ben na de laatste coloscopie; ‘Wat fijn voor jou, wat fijn voor jullie!’ en ‘Dank je wel!, maar hoezo?’
Ik: ‘Lees het kaartje maar. Jij bedankt voor alles. Blij nieuws delen is zo fijn!’
Dat beaamde ze.
#bedanktdokter
De twitter reacties die ik kreeg na het plaatsen van onderstaande tweet met de foto van de protea kreeg 1730 likes en dat zijn heel veel likes.
Zoveel betrokken, lieve, blije reacties. Waardevol!! Jullie bedankt!! Had een paar dagen een slotje op mijn account gezet. Goeie aandacht is tof, maar hier kon ik even niet mee omgaan.
Onder de indruk ben ik nog steeds van al die mensen die blij werden van een goed bericht!
Hierbij ook een hartelijke dank aan de lezers op mijn blog… en jullie reacties, Fijn en Dank.
Voor mij is deze dank je wel bos bloemen aan mijn huisarts een logisch vervolg na de afsluiting van een bijzondere fase in mijn leven.
Het leek bijna bijzaak. Maar wat een impact had deze diagnose op mijn leven. Poeh.
okt. 2014 – febr.2019
Bloemen voor onze bijzondere huisarts! #bedanktdokter
