Posted on Updated on
Featured, Overige krullen, Persoonlijk

That’s what friends are for

By Marjanne 4 Comments

Onderstaande bedankbrief ontving ik van de vrienden die op vakantie waren beroofd. Eerdere blogpost klik op deze link.

Lieve Marjanne en alle lieve mensen die een bijdrage hebben gedaan voor ons,

We zijn er helemaal verlegen onder en willen jullie heel erg bedanken voor jullie steun. Bij thuiskomst lag op onze tafel een kaartje met deze foto en een lieve tekst. Donderdagmiddag kwam Marjanne het geld brengen. Na echt een droomreis met ons gezin in Guatemala, ondanks de beroving kwamen we weer in de werkelijkheid terug. En dan voel je, je wel gedragen. Ik heb van Marjanne gehoord wat zij allemaal heeft gedaan om dit mogelijk te maken en dat ook zij overweldigd was van alle reacties. Heel bijzonder.

Ondanks alles was dit echt een droomreis. Wij zijn Kiki en Stijn gaan opzoeken in Guatemala en mochten drie en halve week met hen meereizen. We hebben echt van alles gedaan en gezien. We hebben een hike (wandeling) gemaakt van 50 km in 3 dagen. De wandeling van Xela naar Lake Attitlan. Een hele belevenis en ook best wel pittig. We wandelden met een grote groep van 27 mensen. De meesten rond de 20 en 30 jaar en vanuit de hele wereld. Ik voelde me weer helemaal jong. Prachtige natuur en hele fijne gesprekken. Tijdens onze hike merkten we hoe hecht ons gezin is. Heel fijn om mee te maken. Daarna hebben we uitgerust aan het Lake Attitlan, maar werd onze rust verstoord in een huisje wat wij hadden gehuurd aan het meer.

Midden in de nacht werden we in onze slaap overvallen door een dief die ook onze rugzak met alle belangrijke spullen geld en kleding had meegenomen. Het was zeker voor Marc en Lars een traumatische ervaring. Ze hebben nog geprobeerd om hem te pakken, maar gelukkig is dit niet gelukt. Hij had namelijk een groot mes bij zich. Nadat wij van de schik bekomen waren maakten we ons nieuwe plan en we besloten om onze vakantie door deze heftige ervaring niet te laten verpesten.

Gelukkig waren Kiki en Stijn niet beroofd en konden we geld van hun lenen om onze droomreis af te maken. De eigenaar van ons huisje was erg geschrokken, de bewaker was die avond naar een dorpsfeest geweest en was dus niet thuis. We hebben het vermoeden dat hij hier ook iets mee te maken heeft gehad. We zijn in ieder geval heel erg verwend door de eigenaar. Hij heeft ons een mooi alternatief gegeven en nadat wij alles hadden geregeld voor de noodpaspoorten en zijn verder gegaan met onze reis.
We zijn doorgereisd naar de jungle en hebben daar geslapen in hutjes. We hebben apen gezien, door grotten gezwommen, bergmeertjes bezocht, sinaasappels uit de boom gegeten, Tikal bezocht de grootste Mayastad die ze hebben teruggevonden, watervallen beklommen en onder gestaan. De jungle vanuit een kajak beleefd en prachtige gesprekken gehad met elkaar.

Kortom, het was een belevenis en wat is Guatemala een mooi land. De mensen zijn ook heel erg vriendelijk en we hebben ons eigenlijk nooit bedreigd gevoeld. Het is alleen handiger om geen vrij huisje te huren, daar hebben we weer veel van geleerd. Nogmaals heel hartelijk bedankt.

Dikke knuffel van Monique, Marc, Kiki, Stijn, Lars en Tess

Posted on Updated on
Overige krullen, Persoonlijk, Sociale Media

Hart onder de riem

By Marjanne 4 Comments

Vriendschap, is elkaar steunen en zelfs op vakantie op 10.000 km. dat moet toch lukken als het zich aandient!? Hoedan? Ik ging opzoek en vond een crowdfundpage via www.gofundme.com en maakte een pagina aan. Eerst als geheim/verrassing, maar dat is me niet gelukt en dat is niet erg. Echt een ‘Marjanne actie’ wordt gewaardeerd, super lief en ze voelen zich gesteund. ‘Niet nodig, wij redden ons met z’n zessen’ whappte vriendin , ik kon haar geruststellen; ‘voor mij zou je het ook doen’!
Dat mijn spontane initiatief zo zou worden opgepakt / omarmd had ik nooit kunnen voordenken. Dat ik met hulp van mn vrienden op De Sociale Media en zeker mijn IRL friends en vrienden van hen zo gesteund zou worden.. Dank voor het vertrouwen. Op de site en hieronder is mijn verhaal en/op de doneersite terug te lezen:

Elkaar omarmen in tijden van nood;

Onze vrienden Marc en Monique wilden, met het hele gezin, met z’n zessen een gezamelijke vakantie beleven. In de voetsporen van hun oudste dochter Kiki die met haar vriend Stijn een jaar in Zuid Amerika heeft gewoond/gereisd. Op avontuur met elkaar.

Na een week daar zijn ze tijdens hun slaap overvallen en erg gedupeerd vanwege diefstal van rugzakken, paspoorten, geld, telefoons etc. Dat is niet het avontuur wat ze wilden meemaken. Zelfs wij schrokken op 10.000 km. afstand en wilden graag helpen..  maar hoe doe je dat? 

Gelukkig hebben ze geen persoonlijk letsel opgelopen, wel veel gedoe (ken de ins en outs nog niet). Met hulp van de politie die hen hielp naar de NL-ambassade kunnen ze mogelijk over twee weken met een nieuw paspoort terug naar NL. Al met al zijn ze van slag en de geplande route hebben ze moeten veranderen. Ze hebben elkaar en ons op afstand (ze weten van mijn actie).
Met de gedachte ‘zij zouden ons ook helpen’ maakte ik deze pagina aan. 

Dit avontuur zullen ze nooit meer vergeten en hopelijk ook niet dat hun vrienden en daar weer vrienden van en buren en kennissen meehelpen de ellende te verzachten. .. . 
Niets moet en alles mag. Net zoals ik dit spontaan verzonnen heb zonder overleg met hen of anderen en ik heb geen ‘collega’s. De reacties op mijn initatief worden omarmd en daar word ik dan wel verlegen van. Lief! 

Een van de dingen waarvoor je een reisverzekering afsluit is juist tegen verlies en ongemak en komt dat op je pad dan is de steun vanaf het thuisfront ervaren wel erg fijn. Tenminste ik zou er blij van worden! 

Ik weet uit ervaring dat een reisverzekering niet alles vergoed en dat niemand van hen om geld heeft gevraagd. Het is mijn initiatief en hoe ik de opbrengst aan hen ga aanbieden dat weet ik nog niet, daar heb ik toen niet over nagedacht… Wel dat ik iedereen op de hoogte zal brengen. Gelukkig blijven ze nog even voor nieuwe ideeen en initiatieven. 

In iedergeval hoop ik dat *wij ze kunnen verrassen in deze ondersteuning en onze omarming een schrale troost mag zijn bij thuiskomst in NL.

Als je wil meehelpen ben je natuurlijk van harte welkom. Iets, anoniem, met naam.. Niets. Gelukkig mag je het helemaal zelf weten, zoals ik ook dit heb opgezet, zonder overleg met ‘collega’s. 

Sowieso, heel hartelijk bedankt voor al die betrokken reacties via mail, whapp. IRL
en HIER op de doneersite zijn ook de reacties te lezen!

of zelf even knippen en plakken: https://www.doneeractie.nl/steun-aan-marc-monique-and-kids/-37229

Posted on Updated on
FSHD mijn last, Overige krullen, Persoonlijk, Vakantie

De zeekust

By Marjanne 3 Comments

(Deze blog is mijn aangepaste bijdrage voor de FSHD – Nieuwsbrief nr. 58 – juni 2019

Een paar kilometer bij mijn woonhuis, De Meern, vandaan is de scheiding tussen grijs en blauw het meest zichtbaar aan de zeekust. Het kan er waaien, stormen, windstil en schroeiend heet zijn en de wolken zijn er altijd prachtig. Het lijkt wel of het aan de kust sneller licht is bij een grauwe dag. Ik vind het een fijne omgeving om te zijn en stel regelmatig voor om daarheen te rijden met wie mee wil. Dan wil ik de wind weer door mijn haren voelen, de ballast in mijn soms veel te volle hoofd voelen wegwaaien. Bijtanken. Blij voelen. Over de zee heen kijken zonder obstakels voor me. Ruimte.

Al jaren kan ik niet meer zonder hulp door het zand lopen, want ik mis daarvoor de kracht in mijn been- en rugspieren door de spierziekte FSHD, mede daardoor leek ik deze fijne plek jaren te hebben gemeden. Maar ik ga tegenwoordig weer graag naar de kust en zou er wel willen wonen. In the seventies woonde ik in Leiden en ging graag naar Noordwijk, naar het strand, de disco en het Stippie.
Mijn opa en oma woonden in Katwijk aan Zee tot 1986 en zodoende kwam ik daar in de zomervakanties en genoot twee nichten en neven reunies op ‘t Strand. In juni 2017 is de as van mijn moeder in een duinpan uitgestrooid.

En sinds Katwijk aan Zee een mooie toegankelijke parkeergarage, met verrassend lage parkeerkosten, heeft onder het duin aan de boulevard, zijn de strandtenten voor mij ineens goed bereikbaar. Ruime parkeerplekken en met een Gehandicapten Parkeerkaart kan je vlakbij een ruime lift je auto goed kwijt. Je bent zo bovenop het duin en op zondag gratis parkeren. In het dorp zijn ook genoeg plekken om te parkeren maar dit is echt super handig, ook nog een leuke winkelstraat nabij de witte kerk die prominent aan de boulevard staat.

Met de auto kan je dus dichtbij het strand komen, lopend of rollend via grote betonnen tegels, niet echt met mijn voeten in de zee maar dat hoeft dan voor mij ook niet. Je kunt ook met de auto afgezet worden en later weer opgehaald achter de strandtenten het zgn. ‘laden en lossen’ is daar toegestaan.

Ga ik naar een restaurant waar ik nog niet bekend ben, bel ik altijd eerst om een plekje te reserveren en vraag naar de mogelijkheden bij die locatie: zijn er traptreden en zijn er *goeie stoelen en is het toilet toegankelijk? Zo schat ik mijn mogelijkheden in om het beste er voor mij uit te halen. In overleg blijkt er altijd veel mogelijk.

Weten waar je gaat eten scheelt in je energie. Er wordt op je gerekend en bij binnenkomst voel je je meteen welkom en is er hulp indien nodig ook meteen voorhanden.
Een mooi uitzicht om te mijmeren, om bij te praten en heerlijk gerecht uitzoeken van de kaart, een garnalenkroket en/of alleen een roseetje. Dat boek in 1x uitlezen. Visje op de boulevard. Herdenken.
De beste combi aan de kust is voor mij de 365 dagen per jaar geopende strandtent ’t Strand, maar bij Zomers bleek het ook goed toeven in Katwijk aan Zee.

Deze zomer die begon in februari 2019 met een herfstdip in maart en koud in mei en de hitte van eind juni, maakt vast nog wel een doorstart naar zomerse waarde.
Wie weet, zien we elkaar daar.

Daar, waar de zee kust!

Posted on Updated on
Darmkanker, Featured, Persoonlijk

Ik ben er klaar mee

By Marjanne 8 Comments

.
KLAAR met die kanker diagnose….. YEAH!

Op zondagmiddag 16.00 uur begon ik nuchter aan de eerste anderhalve liter Movi Prep. Nadat ik het eerste glas had leeggedronken werd ik koud en misselijk. Jemig, wat voelde ik me ellendig en zielig. Toen al. Hoe het dan toch kan dat ik om vier uur snachts wakker werd en mezelf uit bed kon slepen voor het tweede deel van de voorbereiding van deze coloscopie?  Continue Reading “Ik ben er klaar mee”

Posted on Updated on
Gezondheid, Overige krullen, Persoonlijk

Lingerie op maat

By Marjanne 7 Comments

Vanwege het hebben van een minder stevig vel door ouderdom en de spierziekte FSHD ben ik opzoek naar corrigerend ondergoed. ‘ Want alles gaat hangen behalve mijn tandvlees’ is een door mij veel gemaakte opmerking. Sinds de zomer het winter-wit-vet zichtbaar maakte werd ik niet blijer van wat ik zag en voelde. Opgegroeid met de wijze tips van Oprah en jammer genoeg ook meegegroeid liet zij zien hoe je houding kan veranderen door het dragen van een goed passende BH en slip. Die tip helpt iedereen. Zodoende belandde ik bij SandraBra als een van haar eerste klanten, Continue Reading “Lingerie op maat”