Vanaf het eerste consult bij de huisarts waarin ik meldde “Oja, en ik heb ook nog bloed bij mijn ontlasting” en daarna de diagnose darmkanker tot aan nu, overhandigde ik een bos bloemen aan mijn huisarts na het afsluiten van mijn dossier darmkanker. Wilde haar graag bedanken voor de spil in het web van onduidelijkheden.
Door het opkalefateren kreeg ik een nieuwe kijk op herstellen en werd ik me nog meer bewust van kwaliteit van mijn leven.
De darmkanker / sigmoïdtumor is 12 november ’14 operatief verwijderd
En een uitzaaiing vanuit m’n darm, 12 lymfklieren waren niet schoon, werd in mijn rechterlong die tumor op 15 februari 2015 weg geopereerd.
Hoe die daar is gekomen en waar de rest is gebleven weten de geleerden geen antwoord te geven en het zal de komende jaren mogelijk gaan blijken of de kanker ergens anders zich gaat laten zien!?
Bij de vervolg MRI’s en scans zal een tumor zichtbaar worden als er 6 kankercellen elkaar hebben gevonden, zij zullen oplichten door de ingespoten contrastvloeistof. Afhankelijk waar die tumor dan zichtbaar zal zijn is een operatie op die plek mogelijk mits zij erbij kunnen en ik dat wil. Dat heeft met vorm, prognose en een primaire tumor of nog meer uitzaaiingen zijn te maken. Wat dan mogelijk zal zijn aan een behandeling voor de kwaliteit van mijn leven, wordt dan besloten.
Nu geen chemo, geen bestraling… ?!
Chemo aanbieden blijkt een preventief hulpmiddel. Het is bekend dat darmkanker zich uitzaait en soms nog niet zichtbaar en of met klachten. Vanwege de uitslag van het stuk darm met tumor wat is weggehaald en de lymfklieren en die uitgezaaide long tumor is besloten om geen chemo behandeling aan te bieden. Kwaliteit van leven en vraag om steun waar nodig.
In maart 2016 bleek tijdens een coloscopie dat ik nog steeds veel poliepen in mijn darmen heb, in de overgang van dunne- naar dikke darm zitten veel onregelmatigheden.
De maagdarmlever = MDL arts-coloscopist van febr. ’16 zag dat in mijn status staan en is daarna wel tot actie overgegaan en mijn dossier werd weer geopend en aangeboden bij zijn collega’s als misdiagnose.
Dat werd mij tijdens een onverwacht telefoontje meegedeeld. Dat was namelijk al duidelijk in 2014 voor de geplande en eerste operatie, die kleine tumoren bij de overgang dunne dikke darm bleken niet meteen weggehaald.
In maart 2016 was ik daar heel verdrietig en boos over. Maja.. Het is gebeurd.. pffft.
De fysieke wond werd gedicht in 2014 en mijn dossier dichtgeslagen. Daardoor bleef een juiste vervolg behandeling achterwege en dat gaf dus in 2016 heel veel ruis en onrust en volle agenda’s omdat er weer nieuwe onderzoeken etc moesten worden ingepland. Met voelbare onmacht, verdriet en boosheid en dat heeft me niet geholpen om vooruit te komen.
Die poliepen* werden in de volgende coloscopiën weggehaald. Dat deed uiteindelijk de professor zelf in 2016, 2017 en 2018 drie x per jaar en de allerlaatste keer was in febr. 2019! https://www.overhaar.nl/ode-aan-mijn-huisarts/ daarna kreeg ik rust.
Al die keren onderging ik deze behandeling/coloscopie onder verdoving dmv propofol/narcosemiddel.. en was daarna een week niet in mijn gewone doen. Het langzame herstel heeft weer te maken met mijn spierziekte FSHD, minder spieren hebben, herstellen kost veel energie en ik heb al niet zoveel.
Het duurt twee jaar eer poliepen tot tumoren uitgroeien, dit ter geruststelling!
#bedanktdokter Update 19 02 2019
