Deurknop gesprek
“Er zit bloed bij mijn ontlasting” meldde ik mijn huisarts, toen ik voor een ander ongemak bij haar was. “ De diepspoelers die wij tegenwoordig in huis hebben, geven geen zicht meer op onze poep en dat is jammer” zei ze verontrust; ‘Heel jammer‘
Je herkent het vast wel, het belangrijkste wat je zegt of vraagt bij je huisarts vindt plaats in het ‘Oja gedeelte’ en als je bijna de deur achter je wilt sluiten. Zodoende wordt dit het deurknop gesprek genoemd.
Er waren al de nodige weken of al maanden voorbij gegaan, af en toe en niet altijd zag ik dat ik niet het zelfde poeppatroon had, maar ik sprak er niet over. Het stemmetje; ‘oh, heb je haar weer met klachten’ had de over toon genomen. Maar nu ik er toch was ……
Het werd een poepgesprek:
- Hoe lang ziet u al bloed bij de ontlasting?
- Hoe vaak poept u per dag?
- Wat is het tijdstip van ontlasten?
- Is het tijdstip / uw poeppatroon veranderd?
- Is de vorm van uw poep veranderd?
- Wat is de kleur en hoe is de geur?
Op al die vragen die de huisarts mij stelde gaf ik haar mijn antwoord en zij verwees me meteen door! Ik mocht kiezen – UMCU of naar het ZH om de hoek, Antonius ziekenhuis, vestiging Leidsche Rijn.
Ik koos voor AZN-LR vestiging, dat is in de buurt .
Nu ben ik 26/09-2014 om 11.30 uur al aan de beurt voor Een coloscopie en v.a. 16.00 uur mag ik niks meer eten tot na het onderzoek!
Poepen
Leeg moeten die darmen! Ook nu weer en nu helemaal!
De huisarts gaf mij uitleg over dit onderzoek en vroeg of ik een roesje wilde? “JA, als dat kan” ‘eigenlijk zou ik liever onder algehele narcose willen” . Ik zie op tegen het ongemak en pijn en die afschuwelijke houding in een ZH. De afhankelijkheid is alweer voelbaar.
Weer in een wachtkamer te moeten zitten, bevalt me helemaal niet, weer op een uitslag wachten …. Wachten sowieso! pfft. Het valt me zwaar.
Die lucht
Ik heb totaal geen moeite met poep- en piespraatjes. Als verpleegkundige heb ik heel veel patiënten geholpen met ontlasten en heel veel poep moeten opruimen. U heeft al een beeld en geur?
Ook was ik vaak patiënt: veel onderzoeken en diagnoses en ook de nodige operaties kleurden mijn leven. Toen ik ca. 14 jr. oud was -1970- onderging ik mijn eerste coloscopie: zo één met een slang van oranje rubber. Die lucht alleen al van dat rubber, die herinnering is naar/vervelend. Ineens zie ik de ruimte waar ik lag, de tegeltjes aan de muur en het bariumpap/bitterzout drinken op de avond voor het onderzoek. Zo goor! Een pijnlijk onderzoek!
Morgen dus weer en ik zie er tegenop!
Keuzes
Ga ik wel of niet die behandeling doen, als het echt niet goed is, als het kanker is? Wat is mijn kwaliteit van leven. Wat een gedoe! Weer daar over na moeten denken. Ik heb al zoveel tijd doorgebracht in verschillende wachtkamers en ik heb sowieso steeds minder geduld voor het uitlopen van spreekuren zonder communicatie daarover.
Kan mijn levensagenda dit wel aan?
Wachtlijsten in de zorg?
Binnen 1 week een verwijzing en onderzoek en dat hier om de hoek in het prachtige 1 jr. oude Antonius ZH vestiging LeidscheRijn. Ik realiseer me ineens dat het wel snel gaat en dan volgende week al de uitslag; Indien er een biopt nodig blijkt te zijn en kleine poliepen worden die meteen weggehaald.
Of ik me zorgen maak over de uitslag? ‘Nee, dat niet, dat zie/hoor ik vlg. week wel, bij de uitslag. Nog vroeg genoeg om me zorgen te maken’
Ik ben niet en/of snel in gewicht afgenomen en op mijn leeftijd komen dit soort problemen vaker voor, dit ter relativering.
Ik kan nu eerst aan de drank: 2x een liter Moviprep met sinasappelsmaak, jammie, nou echt niet..! GOOR!
Al met al ben ik de hele week weer in de weer met bezoeken aan Huisarts en Ziekenhuis. Nee, dat went nooit …
————————————————————————–
Bij de coloscopie bleek een te grote poliep met tumorweefsel zichtbaar. De kleine zichtbare poliepjes werden meteen weggehaald. Het protocol werd op vrijdag 26 sept-2014 in werking gezet, dat bleek bij thuiskomst uit het AZN toen ik werd opgebeld en de mail ontving met de uitnodigingen voor de vervolgonderzoeken van de MDL-oncologieverpleegkundigen.
Jeeh, heb ik nou kanker? Ja, blijkbaar dus.
De diagnose darmkanker wordt op 2 okt.’14 uitgesproken, met mogelijk metastasen in lever en rechterlong!
Darm- en longoperatie hebben plaatsgevonden in november 2014 en februari 2015. De tumoren zijn verwijderd.
Garantie tot de voordeur!
Update
februari 2019 Bloemen voor mijn huisarts… KLAAR