Trein #WOW

Na het lezen van het onderwerp van deze week WoW: Trein, kwam het gesprek van gisteren naar boven. We waren lunchen met vrienden en als boomers moet je juist ook de leuke dingen delen. Wat deden jullie vroeger in de vakantie?

In het gezin waar ik werd groot gebracht hadden wij geen auto. In 1966 werden onze koffers naar Den Helder gebracht door een collega van mijn vader en de rest van het gezin (4 dochters) met de trein. Op naar Texel in een echt huisje en niet bij familie vakantie vieren.

De trein gebruiken was in ons gezin handig; familie door het land heen verspreid. Een zus van mijn moeder woonde in Amsterdam en er werd gelogeerd bij elkaar.
In Amsterdam moest je een uitzwaaikaartje kopen om op het perron te komen als je geen treinkaartje had, je snapt, wij zwaaiden uit en werden uitgezwaaid voordat we het perron opgingen. Mijn ouders wilden hun broers en zussen blijven zien en Drenthe was echt ver weg, maar de randstad vanuit Drenthe bleek nog verder, dus met de trein of niet.

Wij woonden in Vlaardingen vlakbij het station, zowel in oost als later in west, we konden lopend en dat scheelde in ieder geval een buskaartje kopen.

Trein: Het voertuig, dan wel een serie gekoppelde voertuigen, dat zich over rails voortbeweegt. Trein (missie): De opdracht (“missie”) die het voertuig heeft voor het vervoer van reizigers of goederen, of de overbrenging van leeg materieel, met een bepaalde infrainzet volgens een gepland tijdschema.

In 1969 werd door de NS gestart met De tienertour en met mijn vriendin Tineke ging ik samen met haar Nederland ontdekken, op avontuur, zonder onze ouders, zonder broers en zussen. In Vlaardingen-west opstappen en dan overstappen in Schiedam of Rotterdam afhankelijk waar we heen wilden en elke dag voor 22.00 uur je weer thuis melden.
En natuurlijk maakten we elke dag wel iets bijzonders mee, dus met een blij verhaal thuiskomen, dat was sowieso een vereiste. We gingen naar Utrecht, Zandvoort, Harderwijk, Vlissingen, Eindhoven, Scheveningen, Amersfoort en ’t Harde. De foto’s (die ik niet 1,2,3 kan vinden of mss al weg zijn gegooid) werden vierkant afgedrukt met in het hoekje Tineke of ik of een prullenbak of alleen maar zand en sws helemaal verkleurd.

Door dit nu te typen zie ik ineens die foto’s weer voor me, haha.

Vrijheid voelen en met het treinboekje opschoot en een badlaken en de bikini thuis al aangedaan de trein in. En ja, ik heb zelfs het NS identiteitsbewijs tienertoerkaart nog. Wat voelden we ons wijs en stoer, wij zouden het wel redden! en dat deden we. Samen uit en thuis!

Wij hadden een doel! Onze vakantiebaan opbrengst werd besteed aan deze vakantie, Tineke werkte bij een bakker en ik bij een drogist. Financieel onafhankelijk. Wel brood van thuis mee en een beker met karnemelk, die ik omgespoeld met water kon bijvullen. We hadden het geweldig naar ons zin in de trein en met elkaar, we rookten en lachten wat af.
De startdag was 17 juli 1972 en het Evoluon in Eindhoven werd bezocht 1 dag voor mijn 16e verjaardag..

In 1973 solliciteerde ik in Leiden en in Rotterdam om intern de opleiding tot ziekenverzorgster te gaan volgen. Mijn bezorgde, betrokken vader zat met mij met het treinboekje op tafel om te kijken hoe ik het snelst thuis kon zijn, voor als ik heimwee zou krijgen, was ik zo thuis.
Zo koos ik voor Leiden en ging intern in augustus 1973 en ging ik bijna elk weekend naar huis. (ik was in juli net 17jr. geworden). Op zaterdagochtend na de laatste lesochtend van die week liep ik door naar het station en kocht een retourtje. Met mijn vouwkoffer vol wasgoed, onder-bovenlaken en ondergoed en een handdoek erin en later kwamen daar de uniformen bij, die mijn moeder dan weer schoon in de koffer stopte voor als ik zondags terug ging.
Een warm welkom en alleen maar gezond eten en veel bijslapen van de door de weekse avonturen in Leiden en de korte nachten die daarbij hoorden.

Overstappen in Schiedam verplicht. Bounty kopen en een klef saucijzenbroodje en roken in de trein, dat asbakje in de leuning… brrrr als ik er nu aan denk, en wat een lucht.. moet dat zijn geweest. (ja, dat treinkaartje zit in het zelfde doosje ;-))
Later haalde mijn vader mij van het station Schiedam zodat ik niet hoefde over te stappen naar Vlaardingen Oost omdat zij waren verhuisd naar de Holy-wijk. Eerst in op het station in een telefooncel in Leiden doorgeven hoe laat ik de trein nam en de trein zou aankomen, dan stond hij blij, geduldig te wachten. Hij bleef dat doen tot zijn ziek zijn in 1979, het zijn leuke herinneringen en ik net begonnen met mijn B-verpleegkundige opleiding.

In 1976 ging ik met m’n zus Dia op de 8 daagse algemene abonnementskaart door Nederland en ik ben dan twintig jaar. Met een rugzak, deken, kussensloop, tent en een mok, pot pindakaas, mes, touwtje en extra setje kleding en een goed humeur. Drum/shag onder handbereik, vuurtje had iedereen wel ;-). Kamperen. Naar Texel en Arnhem, Amsterdam, Utrecht. Veel lachen, roken, drinken en bij de ouders die kampeerden in Drenthe langs, “nou oké, maar 1 nachtje hoor”.
In Texel gingen we later vaker nog samen kamperen, wat een heerlijk eiland, met een rugzak van Leiden naar Den Helder. Een fantastische camping in de duinen, extra ging mee een CampingGazje en een fluitketeltje en 1 klein pannetje voor witte bonen in tomatensaus.

Drie maanden na ons [Fr. en ik- trouwen (dec.1980] ging ik met een vriendin naar Parijs met de trein en kochten we “un carnet s’il vous plait?” per persoon, maart 1981.

En in 1982 hadden wij samen onze eerste eigen auto en hoefden we niet meer met de trein naar de ouder/s in Vlaardingen en Amsterdam. Heel handig. Zo kon ik binnen een half uur uit de binnenstad van Leiden bij moeders (weduwe) in Vlaardingen op de ochtend koffie, nog voor een late dienst van half 3 was dat in te plannen en op tijd op mijn werk. Een eigen auto, wat een Vrijheid!

Met de kinderen vaak de trein gepakt, voordoen; hoe gaat dat en waar moet je zijn en hoe voelt dat? Leuk! Amsterdam, Rotterdam, Den Haag bezocht.
Beiden hebben ze een ov-kaart en geen auto en wel een rijbewijs.

In 2006 gingen we met de trein een weekend naar Berlijn, ondanks het bezit van een goede auto, leuk om te proberen en klaverjassen in de trein. Dit was perfect en inderdaad leuk en voor herhaling vatbaar.

Januari 2013 vertrokken we met de TGV naar Parijs om de woonplek van onze dochter te leren kennen.

En in 2018 werden we ons meer bewust van je vakantie anders maken en namen we een keer de trein naar LYON om met vrienden een feest te vieren. Samen uitproberen. Met mijn beperkingen kon ik telefonisch uitleggen aan de medewerker van de NS: “want de overstap in Parijs ga ik niet halen” met die slechte benen”. Je schijnt dan te moeten kunnen snelwandelen ;-).
Brussel bleek daardoor een betere overstapplek voor ons te zijn. De lift was voor ons en een stoel voor mij en anders had ik mijn rollator nog om op te zitten. Een heerlijke manier van vervoer met gereserveerde stoelen; wegdromen en of met muziek op de oren.
Met een perfecte begeleiding op het perron, zowel in NL als België en Frankrijk genoten we een goeie reis. De trein vertrok pas als wij zaten en zij de machinist het sein veilig hadden gegeven. Geruststellend.

Door de corona periode en ons lek en gebrek hebben we nu een electrische auto en kan ik me niet bedenken dat ik ooit nog met de trein zal reizen. Maar zeg nooit nooit. Want Het lijkt me nog steeds heerlijk. Alleen het moet wel goed geregeld zijn, want zonder die begeleiding red ik het niet meer. Dus ben ik blij met al met die tastbare herinneringen in doosjes en komt er eindelijk een tijdlijn in. Leuk!

En dat de prijzen omhoog gaan betekent dat we allen nog bewuster worden wat we willen en waarheen en met wat en met wie?
Met of zonder trein of vliegtuig.!!!
Ik was weer even weggedwaald in mijn leuke vakantie herinneringen, dat doen boomers ook graag.

Het zou mooi zijn als Albert Heijn de beroemde AirMiles gaat omzetten naar TrainMiles dat zou nog eens een wauw kunnen worden.

Wow (voorheen WOT) Write On Wednesday is een initiatief van Irene van Putten en Karin Winters om het bloggen, wat zo leuk is om te doen, in leven te houden. We hebben tenslotte allemaal een verhaal.