2015 en waar ben ik over vijf jaar?

Het is voor mij nodig om terug te kijken om vooruit te kunnen gaan. Dat deed ik! Dat doe ik!

De beste nieuwjaarswenskaarten staan nog op de schoorsteen en in m’n whapp. en aan de telefoon en met de voelbare hugs en zoenen, kijk ik hier terug naar waar ik was vijf jaar geleden.
Dinsdag dertien januari 2015 vertrok de KL … naar Kaapstad, wat had ik daar toen naar uitgekeken zeg. Het vliegtuig en stoelnr. werd geboekt in september 2014.
Toen ik in oktober de diagnose darmkanker kreeg en later zichtbaar een longtumor als uitzaaiing daarvan, werd 13 januari een datum om naar uit te kijken! Dat die tumor(en) eruit moesten was logisch en noodzakelijk.
Maar dat daar protocollen aan vastzitten die niets maar dan ook niets met de patient, met mij dus verder te maken hebben werd me te snel duidelijk.

‘Jeetje, hoe moesten we nou deze diagnose en alles wat daarbij komt kijken invoegen in onze agenda’s? Ik kan nu zeggen; Het werd een chaos!

Tussen het herstellen van de darmoperatie en longoperatie door dus naar Afrika. Ik ging en gooide daarmee het behandelprotocol overhoop.. Iedereen die om me heen stond was erg aangedaan door de diagnose en hoe ik daarmee omging. Het werd een totale niet-en-mis-communicatie ook met het team van het Antonius ZH.

Mijn belang was om overeind blijven tussen alle afspraken/onderzoeken en operaties door.

Na vijf jaar kan ik zeggen dat is gelukt, mede doordat ik anderen en mezelf troostte .. met eerdere gekregen diagnoses zeker deze: ‘dit zat er een keer aan te komen” want in 1980 was mijn eerste bijna kankerdiagnose en baarmoederoperatie.
En ‘Mijn toekomst was al veranderd” sinds ik in 2008 de spierziekte, en in 2009 de FSHD diagnose kreeg.

Ik deed deze kanker diagnoses er ogenschijnlijk bij, al met al raakte mijn denkkracht van het pad.
Het werd heel lastig om de bordjes in de lucht te houden en laat staan in de magnetron te schuiven.   

Deze kanker diagnose en mijn angst daarover en de tijd die ik ongewild kreeg om meer na te denken; ‘Hoe nu verder met mijn toekomst?’ heeft mijn stemming en gedrag beïnvloed.
Ondertussen ging ik door met dapper zijn.
Ik had genoeg aan mezelf en soms is teveel ballast, teveel en dat is het soms nog.

Natuurlijk wilde ik zelf blijven nadenken, maar had daarbij wel hulp nodig om op een rustiger levenspad te komen. Die hulp geniet ik.

En waar mijn loop actieradius veel minder is geworden, lijkt mijn denkkracht sterker.
Lijkt heh.

En die vlucht in 2015 naar en van Cape-Town Zuid-Afrika was er een van vorstelijke allure ..! in de businessclass. Dat was zzzo fijn! Het verblijf ook!!

En nu vijf jaar later ben ik weer terug uit Zuid-Afrika van leven in een gelijkvloerse woning met alle gemakken voorhanden in een bekende, mooie omgeving. Bij de huur van het huis was inbegrepen een handgeschakelde auto – links rijden en rechts kijken – en de lieve vrienden om me heen. Wat was dit een FIJNE levensmaand zeg!

Eerst even terug naar het afrondende gesprek in februari ’19 met de prof. MDL. die mij sterkte in mijn besluit om wat goed is goed genoeg is.
De prof.: “Nu bent u schoon van darmkanker, als die tumor was blijven zitten hadden we nu niet meer aan de telefoon gezeten, en dat er mogelijk op een andere plek weer zes cellen opduiken die kanker kunnen aantonen, is zeker aanwezig”.
De prof.: “Wij weten dat de longtumor is getransporteerd vanaf de darmtumor.. maar waar de rest is gebleven?”
‘Ik geef u garantie tot de voordeur”. En daar ging ik 2019 in.

Afgelopen jaar kwam het besef steeds vaker dat ik maar 1 leven heb en het besluit om nog een keer naar Zuid-Afrika te gaan gaf me het hele jaar 2019 een mooi doel om naar toe te leven, mijn dingen te doen. Plannen te maken. Niet om die vakantie in 2015 over te doen, maar te gaan. En dat deed ik. Genieten. Ik heb volop genoten.

Ik voelde me zo welkom vanaf mijn verzoek of er nog een mogelijkheid was om daar nog een keer naar toe te kunnen gaan. Nu kan ik het nog, nu kan ik nog lopen op voor mij bekend terrein. De vliegreis, het lukte!
En ik liep wederom op Afrikaanse grond met hulp en proefde veel en genoot van het land, de safari’s, de beesten, de onmetelijke uitzichten, van alles wat groeit en bloeit. En de vrienden en de mensen .. allemaal aardig en hulpvaardig! We genoten de horeca en wat hebben we heerlijk gegeten! Picknick onder de melkboom.. pffft.
Wat een mazzzel kan een mens hebben om dit mee te mogen maken.

Je hebt maar 1 leven en dit is mijn leven en elke dag is er een en die dag komt nooit meer! Dit besef maakte me stiller dan ooit!

Het is mijn beslissing geweest dat het goed was, goed genoeg is om .. na al die controles bij het Antonius ZH en het UMCU te gaan leven zoals mij het past. Te stoppen met protocollen die aan mijn diagnoses vastzitten en ik heb me zelfs uitgeschreven voor de bevolkingsonderzoeken.

Ik voel me gesteund door mijn gezin, vrienden, psycholoog, familie, buren, huisarts en revalidatiearts, social media. Alle hulpmiddelen zijn in de buurt om overeind te blijven!

Omdat ik leef bij de dag, vraag ik me niet af waar ik ben over vijf jaar!

En jij, heb jij wel al nagedacht waar jij bent over vijf jaar?

Vandaag is het weer 13 januari en het is nu 2020!

De Beste wensen!

21 thoughts on “2015 en waar ben ik over vijf jaar?

  1. Zo Marjanne
    Ik kende duidelijk nog niet het hele verhaal
    Je bent een survivaller pur sang en je gaat ook behoorlijk op karakter?Daar zorgt de toegenomen denkkracht wel voor.

    Zo is het. Naast alles wat moet ook durven keuzes te maken, beslissingen om te denken, liefde versterkt.
    Dank voor het delen
    Het zet weer even puntjes op mijn relativiteitstheorie
    Ik wens je mooie jaren toe, te beginnen met dit mooie 2020
    Lieve groeten?

    1. Lieve reactie Berna thx. Dat is waar.. anamnese zijn niet om gedeeld te worden.. dit is nog geen 10e ;-) maar heeft allemaal met mijn zijn te maken.
      Graag gedaan en relativiteit? Het komt bij vlagen. Hoop in 2020 meer te laten zien van mezelf en hier op deze blog. <3

  2. Wat een blog! Terug- én vooruitkijkend, analyserend en tot slot kiezend.
    Kiezend voor jouw manier met jouw vrienden.
    kiezend voor leven bij de dag.
    kiezend voor jezelf.

    Prachtig, zo zullen er nog vele mooie dagen – weken- maanden- jaren komen.
    Hoeveel?
    Wie het weet mag het zeggen.
    Is het belangrijk?
    Niet als je iedere dag geniet!

    Mijn Nieuwjaarskaart had je al dus nu gewoon ’tot gauw’!
    Liefs:-)

  3. Respect en bewondering voor jou! Ik wens je voor dit nieuwe jaar hartverwarmende dagen toe waar je met veel vreugde kan naar uitkijken!

  4. Wat heb jij al veel meegemaakt Marjan en je blijft een positief mens. Dat heeft jou ook zeker geholpen bij alles wat je hebt moeten meemaken. Maar zo’n prachtige reis na 5 jaar weer te kunnen doen , is geweldig en ik gun je een heel goed nieuwjaar. Waar we over 5 jaar zijn zou ik nu ook niet weten , carpe diem en dat het goede jaren moge worden dat gun ik je van harte ??

  5. Je levenslust spat van mijn scherm af! Wat fijn, dat jij bent zoals je bent en daarbij zoveel fijne mensen om je heen hebt. Ik wens je een mooi 2020 Marjanne!

  6. Hai Marjanne.

    Wat ontzettend fijn dat je nog een keer naar Zuid-Afrika kon na al die diagnoses.

    Ik leer weer een hoop uit je verhaal want ben momenteel in gevecht met mezelf om me te laten af keuren omdat het werken fysiek niet meer gaat. Dank je wel voor het advies om te genieten binnen je mogelijkheden. Ik ben weer een stapje verder.

    Gelukkig ben ik ook gezegend met hele lieve mensen om me heen die mij heel erg steunen en in het bijzonder mijn lieve man en twee topdochters met hun partners. Maar vooral mijn hele lieve kleinkinderen.

    Ik hoop wat van je te horen

    Groetjes

    Marianne Winkel

    1. Jeetje, wat raakte je mij hiermee, dat je van mij kunt leren. Dank je <3
      Vanwege de struggle die ik zelf doormaakte bij afkeuring en het missen van collega's enzo.
      We zien elkaar. Heb een nieuwe batterij in m'n fiets dus dat moet binnenkort ff lukken.
      Tot dan!

  7. Mooi om 5 jaar terug te kunnen kijken. Zo veel beleefd die 5 jaar, zoveel meegemaakt, gedaan en ondergaan. Het heft in handen genomen. Ik wens je weer net zo veel levenslust en daadkracht voor de komende 5 jaar. ♥

  8. Lieve Marjanne,
    Wat bewonder ik jou toch ?!!!
    Prachtig en stoer mens
    uniek en zo moedig
    Je bent er gelukkig nog!
    die rot ziekten kregen jou niet klein,
    wel strijdbaar
    ‘gewoon’ doorleven
    op jouw manier
    Ik wens je alles
    wat je nog te wensen hebt
    Over 5 jaar …
    Dat is voor iedereen een groot vraagteken
    CARPE DIEM met uitroepteken !

    Liefs van mij ?

    1. Carpe Diem Lenie. Wat een warme steunende reactie. Wat heb je me laten genieten en mee laten leven met jouw gezin en jij met die van mij. Correspondentievriendinnen..?!
      Wie heeft ze nog? “Nou wij’ zeg ik dan. Van harte dank! Tot snel <3

  9. Toch maar mooi geflikt he Marjanne, niemand weet waar hij/zij over 5 jaar is, zeker niet op onze leeftijd. Dus geniet er van…..

    1. JA..Ineke, ik duik regelmatig onder maar geniet nog steeds van ons mooie uitzicht in De Meern en blijf zo op de hoogte van ieders wel en wee.
      Onze leeftijd is een gevoelige.. De jaren worden korter en de cellen trager.. de toekomst? Die komt! Dankie !!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.